“Η Κουλτούρα της Άρνησης”

2000

Του Αλέξανδρου Νάρη

Η συνωμοσιολογία είναι εύκολη. Όχι μόνο στο να δημιουργηθεί και να διαδοθεί, αλλά και στο να χρησιμοποιηθεί. Η ελπίδα απόκτησης της Γνώσης μέσα από το διαδίκτυο, θάφτηκε κάτω από τόνους μπουρδολογίας κάθε πιθανού και απίθανου τύπου, ο οποίος σε άλλες εποχές το περισσότερο που θα μπορούσε να πετύχει, είναι να ταλαιπωρεί τους θαμώνες του καφενείου της αρεσκείας του. Το κακό δεν ξεκίνησε τώρα, υπάρχει κυκλοφορεί και γοητεύει εδώ και αιώνες. Κούφια Γή, Επίπεδη Γη, κούφια Σελήνη, Εναλλακτική λύση 3, Ελοχίμ, Νεφελίμ, Ομάδα Ε, 666, Νοστράδαμος, Προφητείες, ξεχασμένα δισεκατομμύρια της Ανατολικής Τράπεζας κι ένα σωρό άλλα όμορφα παραμυθάκια, δημιουργούν ένα σύμπαν το οποίο μαγεύει, δίνει εξηγήσεις, παρηγοριά και σε κάποιες περιπτώσεις, αναγνωρισιμότητα και σεβαστές οικονομικές απολαβές.
Όλα τα παραπάνω είναι αντιμετωπίσιμα όσο η κοινωνία προχωρά με κανονικούς ρυθμούς. Όταν όμως μπαίνουμε σε κρίση, η θέαση των πραγμάτων από τη μεριά της συνωμοσίας και του σχεδίου των διαβολικών τύπων που έχουν σαν στόχο τους το ελληνικό DNA και το ελληνικό έθνος, παύει να είναι γραφικότητα και γίνεται πρόβλημα.
Ο άνθρωπος που δηλώνει όχι μόνο περήφανος, αλλά και ζωντανή απόδειξη πως τα εμβόλια είναι άχρηστα, επειδή δεν έχει εμβολιάσει τα παιδιά του και να, ορίστε, είναι όλα ζωντανά, ξέρετε, δεν κάνει μόνο αντίσταση στον Μπιλ Γκέϊτς, ψηφίζει κιόλας. Και η γραφικότητά του γίνεται πρόβλημα γιατί η υπεράσπιση του έθνους είναι ένα υπαρκτό ζήτημα και η σύνδεση αυτής της προσπάθειας με τον παραπάνω, δίνει όλα τα όπλα που χρειάζεται η άλλη πλευρά.
Αντί να δοθεί λοιπόν σφαλιάρα σε όσους κραδαίνοντας την ελληνική σημαία, τρώγοντας ένα σωρό βλακείες, και πληκτρολογώντας ασταμάτητα στο facebook αντιστέκονται στην παγκοσμιοποίηση, στην παρακολούθηση και στην αλλαγή του DNA μας, ο πολιτικός χώρος που θέλει να εκφράζεται ως “πατριωτικός” τους χαϊδεύει τ’ αυτιά. Και μιλάω για την συντριπτική πλειοψηφία των κομμάτων και των κομματιδίων του χώρου. Να μην το πούμε ακριβώς, να το ρίξουμε στην υποχρεωτικότητα του εμβολίου γιατί κατά βάθος ξέρουμε τι ανοησίες λέμε, αλλά τι να κάνουμε, γαλουχημένοι στην άρνηση είναι αυτοί, που μας ψηφίζουν, έτσι θα παίξουμε αφού έτσι μπορούμε. Τέτοια στρούγκα, τέτοιο γάλα.
Ε λοιπόν, δεν είναι τέτοια η στρούγκα. Οι περισσότεροι από αυτούς που κρατούν επιφυλακτική στάση, δεν το κάνουν εμμονικά, αλλά δικαιολογημένα, μια και η κυβέρνηση με τις παλινωδίες και τις αλλοπρόσαλλες δηλώσεις των αξιωματούχων της δεν τα καταφέρνει και πολύ καλά στο θέμα της εμπιστοσύνης. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών και μάλιστα του πατριωτικού χώρου, ΞΕΡΕΙ τους κινδύνους του εμβολίου, ΞΕΡΕΙ το ρίσκο, ΞΕΡΕΙ ότι σε κανονικές συνθήκες τα συγκεκριμένα εμβόλια θα κάναν δέκα χρόνια τουλάχιστον μέχρι να εγκριθούν, ΞΕΡΕΙ ότι κανείς δεν μπορεί να τους εγγυηθεί για παρενέργειες μετά από χρόνια και παρόλα αυτά επιλέγει να το κάνει. Όχι γιατί είναι πρόβατα όπως τους λένε οι “ψαγμένοι”, αλλά γιατί σε έναν τέτοιο πρωτόγνωρο πόλεμο, πολεμάς με πρωτόγνωρα όπλα.
Αναγνωρίζει τα λάθη, αναδεικνύει τις παραλείψεις, αντιστέκεται σε όσους προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση, μπορεί να ξεχωρίσει την πίστη από τον φανατισμό, ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ κι ότι το πράγμα έχει στρίψει, αρχίζουμε επιτέλους να νικάμε. Αντί λοιπόν να χαϊδεύουμε τους βλάκες απλώς επειδή ψηφίζουν και φωνάζουν πολύ, ας αγνοήσουμε τις υστερικές τους κραυγές, κι ας αρχίσουμε να συζητάμε για τα βασικά.
Για την πλήρη αποτυχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην αντιμετώπιση της Πανδημίας για παράδειγμα. Μήπως τελικά η Ε.Ε. δεν είναι παρά για ένα άδειο κέλυφος με το οποίο δεν αξίζει να ασχολούμαστε αλλά ούτε και να προσβλέπουμε; Μήπως οι εναλλακτικές πρέπει να εξεταστούν σε νέα βάση και να προσεγγισθούν; Γιατί αγνοήσαμε σε τέτοιο βαθμό το Sputnik; Γιατί το Ισραήλ τα κατάφερε καλύτερα; Μήπως να το κάνουμε σαν αυτούς; Κι αν τώρα πια τελείωσε το πράγμα και σε ένα μήνα θα έχουμε ξεμπλέξει (λέμε τώρα) θα αρχίσουμε μια σοβαρή κουβέντα για ευθύνες ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ; Όχι για να πάρουμε πόντους, ή να κερδίσουμε εντυπώσεις, αλλά για μια φορά να πάρουμε μαθήματα από τα παθήματα;
Αν αντί γι’ αυτά, θέλουμε να ασχολούμαστε με το αν το 666 μπαίνει στο σώμα μας μαζί με το εμβόλιο, αν θα πρέπει να ξέρουμε τη χημική σύσταση της βατονέτας ή αν οι εμβολιασμένοι γίνονται βαμπίρ, μπορούμε πάντα να το κάνουμε. Το περιθώριο είναι πάντα εκεί να μας περιμένει. Χαϊδεύει, βαυκαλίζει, κοιμίζει.

 

 

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ