Για τον ρόλο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κινήματος Αλλαγής

1168

Του Σίμου Ανδρονίδη*

Λίγες ημέρες μετά τον θάνατο της προέδρου του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ) και του Κινήματος Αλλαγής, Φώφης Γεννηματά, και περίπου ένα μήνα πριν από την πραγματοποίηση του πρώτου γύρου των εσωκομματικών εκλογών, το Κίνημα Αλλαγής καλείται να συνεχίσει την πολιτική-κοινοβουλευτική του λειτουργία, αναπληρώνοντας, σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, την απώλεια της Φώφης Γεννηματά.
Η οποία, από τις πρώτες στιγμές της προεδρικής της θητείας, προσέδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στην κοινοβουλευτική και δη, στην εύρυθμη κοινοβουλευτική λειτουργία του κόμματος (ΠΑΣΟΚ/Κίνημα Αλλαγής), με την Κοινοβουλευτική Ομάδα που προέκυψε μετά τις βουλευτικές εκλογές του Ιουλίου του 2019, να καθίσταται δραστήρια, να προσιδιάζει προς την κατεύθυνση αξιοποίησης των εργαλείων του Κοινοβουλευτικού ελέγχου που παρέχει ο Κανονισμός της Βουλής, αρθρώνοντας έναν λόγο τεκμηριωμένο πολιτικά, που επιμερίζεται ανά θεματική κατηγορία.
Όπως γράφει χαρακτηριστικά ο συνταγματολόγος, Ξενοφών Κοντιάδης: «Ωστόσο, η λειτουργία των κοινοβουλευτικών κομμάτων κατεξοχήν στην κρατική σφαίρα, στο επίπεδο δηλαδή του κοινοβουλίου, σε αντίθεση προς τα κόμματα των οποίων η λειτουργία κινείται στο μεταίχμιο μεταξύ κράτους και κοινωνίας, έχει ως συνέπεια η εσωτερική τους οργάνωση να υπόκειται κατά τρόπο αυστηρότερο, σε σχέση προς τα κόμματα, στη ρυθμιστική εμβέλεια του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής».
Η οργάνωση και η λειτουργίας μίας Κοινοβουλευτικής Ομάδας με βάσει τις προβλέψεις του Κανονισμού της Βουλής, αποδεικνύει και τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν τα πολιτικά κόμματα ως συστατικοί πυλώνες της εν Ελλάδι δημοκρατίες, με τον Κανονισμό να τους παρέχει τις διευκολύνσεις εκείνες ώστε αυτά, όντας κόμματα κοινοβουλευτικά (αυτά που έχουν αποκτήσει δηλαδή κοινοβουλευτική εκπροσώπηση), να επιτελούν απρόσκοπτα τα κοινοβουλευτικά τους καθήκοντα, όπως το Σύνταγμα (και ο Κανονισμός) ορίζει.
Σε αυτό το πλαίσιο, θα σημειώσουμε πως, αντλώντας ακριβώς από την σημασία που αποδίδουν το Σύνταγμα και ο Κανονισμός της Βουλής σε μία Κοινοβουλευτική Ομάδα, το Κίνημα Αλλαγής, το στελεχιακό του δυναμικό, και οι υποψήφιοι για την αρχηγία του κόμματος, οφείλουν να δώσουν μεγάλη βαρύτητα και σημασία στην κατά τι εύρυθμη λειτουργία της, ώστε στο χρονικό διάστημα που απομένει για την πραγματοποίηση των εκλογών και την εκλογή νέου αρχηγού, να θέτει ζητήματα, να αναδεικνύει κενά και αντιφάσεις-αντινομίες της κυβερνητικής πολιτικής, να συμβάλλει στη συν-διαμόρφωση πολιτικών-κοινοβουλευτικών συναινέσεων, παράμετρο που δεν πρέπει να παραβλέπουμε, καθώς το Κοινοβούλιο δεν είναι μόνο χώρος επιτέλεσης μίας καθαυτό πολιτικοϊδεολογικής σύγκρουσης, αλλά και χώρος διαμόρφωσης συναινέσεων, προωθητικών συναινέσεων που στην πολιτική-κοινοβουλευτική ορολογία αποκαλούνται ευρύτερες πλειοψηφίες.’
Μία τέτοια λειτουργία, θα επιτρέψει στους υποψηφίους να ασχοληθούν πιο εκτενώς με την προεκλογική τους καμπάνια (μη αμελώντας όμως τα κοινοβουλευτικά τους καθήκοντα), να θέσουν επισταμένως τα πολιτικοϊδεολογικά τους προτάγματα σε ένα ευρύτερο κοινό, ενώ παράλληλα, θα επιτρέψει στον εν Ελλάδι Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα να απορροφήσει ανώδυνα τους κραδασμούς και το μούδιασμα που προκάλεσε ο θάνατος της Φώφης Γεννηματά.
Σε αυτές τις συνθήκες, η Κοινοβουλευτική Ομάδα, είναι επιφορτισμένη με την παραγωγή πολιτικής, με τους Βασίλη Κεγκέρογλου, Κώστα Σκανδαλίδη, Μιχάλη Κατρίνη (κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι οι δύο τελευταίοι), που ανέλαβαν καθήκοντα συντονισμού και επίτευξης ενός ικανοποιητικού επίπεδου λειτουργικότητας έως δια-λειτουργικότητας (σύνδεση Κοινοβουλευτικής Ομάδας και κόμματος), να είναι επιφορτισμένοι με το να διατηρήσει η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κινήματος Αλλαγής στα standards λειτουργίας που ήδη διαθέτει.
Συμβάλλοντας και στην ομαλή εξέλιξη της προεκλογικής καμπάνιας για την ηγεσία του χώρου. Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ/Κινήματος Αλλαγής, μπορεί να μην εκλέγει άμεσα Πρωθυπουργό όπως συνέβη το 1996, μετά την ασθένεια του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά, δύναται να λειτουργήσει ενισχυτικά και της παρούσης λειτουργίας του κόμματος, αλλά προς τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο, σε μία περίοδο όπου εκείνος θα βρίσκεται σε διαδικασία προσαρμογής.

* Ο Σίμος Ανδρονίδης είναι διδάκτωρ στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ