Ηρώ Διώτη στο ilarissa.gr: Το “ΜέΡΑ 25” είναι μια συμπαράταξη που την θεωρώ αναγκαία σε αυτή τη συγκυρία

1313

Συνέντευξη στην Φανή Γιαννιώτη

Η Ηρώ Διώτη δεν είναι μια τυχαία παρουσία στην πολιτική σκηνή, καθώς από νεαρή ηλικία έχει αφήσει το δικό της στίγμα στο πολιτικό γίγνεσθαι. Γεννήθηκε το 1979 στον Χολαργό. Είναι απόφοιτη του τμήματος Διεθνών Ευρωπαϊκών, Οικονομικών και Πολιτικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα.

Από το 2009 έως το 2015 ήταν βουλεύτρια Λάρισας με τον ΣΥΡΙΖΑ και εργάστηκε σε θέματα που αφορούν το περιβάλλον και τα δικαιώματα. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014 ήταν υποψήφια περιφερειάρχης Θεσσαλίας, υποστηριζόμενη από τον ΣΥΡΙΖΑ, με τον συνδυασμό Δρόμος της Ανατροπής για τη Θεσσαλία. Συγκέντρωσε 58.756 ψήφους και ποσοστό 13,31% στον Α’ γύρο λαμβάνοντας την τρίτη θέση και δεν κατάφερε να περάσει στον Β’ γύρο.

Το 2015  παραιτήθηκε μετά την ψήφιση του τρίτου μνημονίου.

Από το 2016 έως το 2023 εργάστηκε στο προσφυγικό. Έχει διατελέσει πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής, είναι Πρόεδρος Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων και μέλος στη Σχολική Επιτροπή του Δήμου Λάρισας. Συμμετείχε ενεργά σε κινήματα για το περιβάλλον, τα δικαιώματα, το μεταναστευτικό. Είναι μητέρα ενός δεκάχρονου γιου.

Στις εκλογές της 21ης Μαΐου δήλωσε την υποστήριξη της στο Μέρα 25 και τάχθηκε στο πλευρό του Γιάννη Βαρουφάκη. 

κ. Διώτη ξανά σε ψηφοδέλτιο λοιπόν. Γιατί τώρα και γιατί στο πλευρό του Γιάνη Βαρουφάκη;

Καταρχάς πω ότι γενικά δεν τάσσομαι στο πλευρό ατόμων και ακόμα λιγότερο «ηγετών». Αυτή την τάση, να στέκεσαι πίσω από «ηγέτες», η Αριστερά την πλήρωσε ακριβά και παλαιότερα και στο πολύ πρόσφατο παρελθόν, και θα είναι μεγάλη ανοησία να την επαναλάβει. Συμπαρατάσσεται λοιπόν κανείς στο πλευρό συλλογικοτήτων, ιδεών, σχεδίων. Όχι ατόμων. Πέρασα οκτώ χρόνια κατά τα οποία παρέμεινα ενεργή μέσα στην κοινωνική αριστερά, κυρίως στο προσφυγικό και αυτό για εμένα είναι ουσιαστική δράση, γιατί χωρίς την κοινωνική αριστερά δεν έχει νόημα η πολιτική αριστερά. Είμαι ξανά υποψήφια σε ψηφοδέλτιο μετά από οκτώ χρόνια, αυτό του ΜέΡΑ 25 – Συμμαχία για τη Ρήξη, γιατί εκτιμώ ότι η ζοφερή κατάσταση στην οποία ζούμε, ειδικά την τελευταία 4ετία της ακραίας και ανάλγητης κυβέρνησης, απαιτεί ευρύτερες συνεργασίες μέσα στην Αριστερά. Το ΜέΡΑ 25, που πρέπει να πω ότι είχε μια συνεπή αριστερή παρουσία στη Βουλή αυτά τα 4 χρόνια και μπήκε στο στόχαστρο για αυτό, έκανε κάλεσμα για αυτή τη συνεργασία. Και σε αυτό το κάλεσμα ανταποκρίθηκα κι εγώ, ως ανένταχτη από το 2015, αλλά και οργανωμένες δυνάμεις. Είναι μια συμπαράταξη που την θεωρώ αναγκαία σε αυτή τη συγκυρία

 Οι λόγοι που σας οδήγησαν να αποσυρθείτε το 2015 ήταν το δυνατό χαρτί του κ. Βαρουφάκη για να σας πείσει να βρεθείτε στο ψηφοδέλτιο του “ΜέΡΑ25 – Συμμαχία για τη Ρήξη”;

Το 2015 ήμασταν 43 οι βουλευτές και οι βουλευτίνες του ΣΥΡΙΖΑ τότε που δεν ψηφίσαμε το Μνημόνιο. Μέσα σε ένα πολυτασικό κόμμα όπως έλεγε ότι ήταν τότε ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτοί οι 43 άνθρωποι ήμασταν πολύ διαφορετικών καταβολών. Και δεν ήμασταν μόνο οι 43 της Βουλής. Υπήρχαν πολλά στελέχη και μέλη που διαφώνησαν με την επιλογή, με τα οποία μας ένωναν πολλά πράγματα και μας χώριζαν άλλα. Την επόμενη μέρα δεν ήταν παράλογο να μην πάρουμε όλες και όλοι τον ίδιο δρόμοι. Κάποιοι έφτιαξαν τότε τη ΛΑΕ, άλλοι περίμεναν, το ΜέΡΑ 25 φτιάχτηκε λίγο αργότερα από κάποιους άλλους. Μερικοί στην αρχή παρέμειναν και στον ΣΥΡΙΖΑ. Μία βουλευτίνα γύρισε στην ακροδεξιά από όπου προερχόταν. Αυτό που έκανε κάποιους και κάποιες από εμάς να συναντηθούμε ξανά, με δεδομένες τις διαφορετικές καταβολές μας, σε αυτή τη φάση, δεν νομίζω ότι είναι το 2015. Αλίμονο, τότε θα έμοιαζε με reunion παλιών συμμαθητών. Είναι η συμφωνία μας ότι απέναντι στην κοινωνική και πολιτική καθίζηση των τελευταίων ετών, για να αλλάξουν τα πράγματα είναι αναγκαία η συμπαράταξη διαφορετικών ρευμάτων. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι έχουμε μεγάλο ρεύμα στις ηλικίες 17-24. Αυτός που είναι σήμερα 17, το 2015 ήταν 9 χρονών. Τι να πάμε να του πούμε; Ότι «είμαστε αυτές και αυτοί που έφυγαν όταν πήγαινες Τρίτη Δημοτικού»;

 Ο ίδιος ο κ. Βαρουφάκης κατά την ανακοίνωση της υποψηφιότητας σας μίλησε με θερμά λόγια για εσάς. Ποια είναι η σχέση σας;

Είναι η σχέση μιας έντιμης συνεργασίας. Είπα και προηγουμένως ότι δεν στέκομαι στα άτομα, με ενδιαφέρει πάντα η συλλογικότητα. Στη συλλογικότητα η ποικιλομορφία είναι δημιουργική. Ας πούμε λοιπόν ότι σε αυτή την προσπάθεια φέρνω τις δικές μου πολιτικές και κοινωνικές καταβολές και εμπειρίες και ελπίζω ότι θα φανούν χρήσιμες.

Είστε  γυναίκα και μητέρα. Πως “βλέπετε” όλο αυτό που συμβαίνει με το κίνημα METOO, αλλά και με τις καταγγελίες σε βάρος πολιτικών προσώπων τόσο για χρηματισμό όσο και για σεξουαλική κακοποίηση.

Ας τα δούμε ένα ένα. Η ιστορία με το #metoo είναι σημαντική γιατί έδωσε το έναυσμα σε κάποιες γυναίκες να μιλήσουν για την κακοποίηση την οποία έχουν υποστεί, ψυχολογική, σωματική ή και σεξουαλική. Και παρότι ξεκίνησε σε χώρους όπου τα θύματα ήταν κατά μία έννοια εξ αρχής ορατά, έδωσε σε κάθε γυναίκα την ευκαιρία να σκεφτεί ότι αυτό που της συμβαίνει μπορεί να το μοιραστεί, μπορεί να μη συνεχίσει να το ανέχεται και, εξίσου σημαντικό, ότι δεν είναι μόνη της. Είναι πολύ βασικό να υπάρξει συνέχεια όμως σε επίπεδο κοινωνικής προστασίας και πρόνοιας. Να δημιουργηθούν παντού δομές υποδοχής κακοποιημένων γυναικών, στα οποία να γνωρίζει ότι μπορεί να προσφύγει εύκολα και με ασφάλεια. Να προσληφθούν από το δημόσιο ψυχολόγοι, κοινωνικές λειτουργοί και αντίστοιχες ειδικότητες επαγγελματιών που θα βρίσκονται κοντά τους από την πρώτη στιγμή και θα συνεισφέρουν στην ενδυνάμωσή τους. Να γνωρίζει μια κακοποιημένη γυναίκα ότι υπάρχουν προγράμματα για την οικονομική της ανεξαρτητοποίηση από αυτόν που την κακοποιεί, όχι μόνο συναισθηματική ή ψυχολογική. Το θάρρος να μιλήσεις για αυτό που σου συμβαίνει δεν μπορεί να φτάσει ως το τέλος, όταν οι αρμόδιες αρχές τείνουν να συγκαλύπτουν τέτοιες υποθέσεις και όταν δεν υπάρχει δημόσιο σχέδιο προστασίας.

Τώρα, για τις καταγγελίες εναντίον πολιτικών προσώπων, θα πω απλά ότι δεν υπάρχει κάποιος χώρος προστατευμένος από αυτά τα φαινόμενα. Η βία, και ειδικά η βία κατά των γυναικών, δεν είναι μια υπόθεση χωροθετημένη. Δεν είναι ιδιότητα των φτωχών ή των πλούσιων, των μορφωμένων ή των αμόρφωτων, των όμορφων ή των άσχημων –γιατί το διαβάσαμε και αυτό. Διαπερνά το σύνολο της κοινωνίας. Άρα και την πολιτική. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η πατριαρχία προϋπάρχει κάθε άλλης σημερινής καταπίεσης. Υπήρχε πριν τον καπιταλισμό, πριν ακόμα και από το κράτος.

Η διαφθορά τώρα είναι κάτι άλλο. Επίσης υπήρχε πάντα στην πολιτική, μόνο που σήμερα συνδέεται πιο συγκεκριμένα με τον τρόπο που αυτή ασκείται. Ο οικονομικός φιλελευθερισμός, που έχει μετατραπεί σε υποχρεωτική πολιτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και η δικτατορία της αγοράς, ευνοούν τη διαφθορά, τον χρηματισμό και τα λόμπι. Συχνά μοιάζει τα κόμματα ή πολλοί εκπρόσωποί τους να είναι όχι φορείς ιδεών αλλά εκπρόσωποι επιχειρηματικών συμφερόντων. Αυτό είναι αποτέλεσμα της υποταγής κάθε πολιτικής στην αγορά, τις τράπεζες και τα κέρδη.

Γιατί κάποιος να ψηφίσει Ηρώ Διώτη;

Με δυσκολεύει λίγο αυτή η ερώτηση, γιατί δεν μου αρέσουν οι προσωπικές καμπάνιες. Οι βουλευτές και οι βουλευτίνες είναι εργαλεία για τα κόμματά τους, κάνουν μια συγκεκριμένη δουλειά στο κοινοβούλιο, αναδεικνύουν θέματα, υπερασπίζονται ατζέντες, ανοίγουν δρόμους σε όσους και όσες δεν ακούγεται η φωνή τους. Εκτιμώ ότι χρειάζεται μια ατζέντα που να έχεις τρεις άξονες: να είναι εξισωτική, να είναι οικολογική, να είναι ελευθεριακή. Δηλαδή, αυτό που θέλω να πω, είναι ότι πρέπει την επόμενη μέρα οι βουλευτές και οι βουλευτίνες της αριστεράς να έχουν μια δράση που να αντιτάσσεται στην αύξηση των ανισοτήτων, στην περιβαλλοντική καταστροφή και στην καταπάτηση των ελευθεριών, που είναι η σημερινή τάση. Όποιος ή όποια συμφωνεί με αυτή την ατζέντα και με αναγνωρίζει εκεί, ας με ψηφίσει.

Ποια θα είναι η επόμενη μέρα για εσάς αν εκλεγείτε και ποια τα επόμενα σας βήματα αν τελικά δεν τα καταφέρετε;

Θα συνεχίσω όπως και να έχει να είμαι στο πλευρό των κοινωνικών κινημάτων, της αλληλεγγύης, της προσπάθειας για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας που θα ανακόψει την κλιματική καταστροφή. Αυτό έκανα και τα 8 χρόνια που δεν συμμετείχα στην κεντρική πολιτική και δεν έθετα υποψηφιότητα. Αν εκλεγώ, θα το κάνω και μέσα από το κοινοβούλιο, με όση δύναμη θα μου δίνει αυτό. Αν δεν εκλεγώ, θα συνεχίσω να το κάνω μέσα από τις συλλογικές διεκδικήσεις της κοινωνίας. Άλλωστε, ξέρετε, αν δεν υπάρχουν αυτές, το να είσαι απλά και μόνο βουλευτίνα, μικρή σημασία έχει για την οποιαδήποτε κοινωνική αλλαγή.

Σας ευχαριστώ πολύ

Εγώ σας ευχαριστώ

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ